Madrid'e yolculuk ve Fenerbahceli Brezilyalilar...

Libya'yi terkedisimizi kutlamak ve mumkunse sampiyonlar ligi final macina, yerinde sahitlik etmek uzere bizim biraderle birlikte Madrid yollarina dustuk. Maksat biraz da torunlara anlatacak bir hikayemiz daha olsun, yoksa baska birsey degil... (bu kadar hikayeden sonra hala torunlarla iliskimizde problem olursa artik yapcak biseyim yok, kendileri bilir)

Neyse konuyu dagitmiyim, ilk hikayemiz hemen yolun basinda kasrisimiza cikti zaten.. Bir baktik Fenerbahce'li Brezilya'lilardan Christian, Dos Santos ve Deivid ile ayni ucakta gidiyoruz.. Onlar business'ta tabi, biz ezik ekonomi'de ama birbirimizi gorebiliyoruz hafif carprazdan.

Ben tabi keyifliyim, gecen hafta kupa finalinde yenmisiz Fener'i iki gun once de lig de sampiyonluktan etmisiz ki ben gayet mutlu bir taraftarim.. Hos Fener'li futbolcular da gayet keyifliydiler, ya pek sallamiyorlardi kacan kupalari, ya tatil modundaydilar ya da hala sampiyon olduklarini saniyor da olabilirler.. Malum, anons olayindan sonra iki dakika kutlama yaptilar ya..

Yolculuk basladiktan sonra tabi ben ufaktan Trabzonspor dergimi cikartip okumaya basladim. Aslinda cikartip Trabzonspor formami giyecektim ama malum ucaktayiz, abartmaya gerek yok dedim. Neyse, ben dergiyi bunlarin gozune sokarak okumaya basladim. Kapakta da iki gun once bunlara golu atan Burak var tesaduf.. Ilk farkeden Dos Santos oldu, bir an goz goze geldik.. Kendisine "nasi yendik" bakisi atarak dergiyi isaret ettim.. Sonra gulustuk, Christian ve Deivid'e gosterdi dergiyi.. Yanlarina gittim, Fenerbahce'nin tercumani Samet'ten hallice olan Portekizcemle kendileriyle biraz muhabbet ettim.. Ben daha cok "todo bem" ve "comesta voce" gibi temel cumleler kurarken onlar benim anlamadigim daha komplike cumleler kurdular.. Sanirim, "Trabzonspor cok buyuk kulupmus", "buyuksun baba" anlaminda birseyler soylemislerdir diye tahmin ediyorum.. Asagidaki resimde, Christian Trabzonspor dergisini incedikten sonra cocuguyla vakit gecirmekte.. (dergi yanda, dikkatli bakinca goruluyor)

Trabzonspor'un buyuklugunu de anlattiktan sonra yerimize gectik.. Futbolcularla ilgili olarak sempatik insanlar olduklarini soyleyebilirim.. Disaridan soguk gozukuyorlardi bana ama gayet kibar ve sicaklar.. Cocuklariyla oynayan, tatil atmsferine girmis herkes gibi neseli insanlar.. Almanya'da yollarimiz ayrildi kendileriyle.. Onlar Brezilya'ya devam ederken biz de Madrid'e dogru yola ciktik...