Deneysel Kara Lahana Yemeği

Öyle gurbetçiler gibi duygu sömürüsü yapmıycam, uzun yıllardır orda burda yaşamaktan memleket yemeklerine hasret duyarım diyemem.. Yani aklıma bile gelmez hatta.. Ama olursa da çok pis yerim o ayrı.. Çardak pidesi, Akçaabat Köftesi, Hamsi gibi yemekler hiç aklıma gelmez gurbetteyken ama Trabzon’a her gidişimde ilk iş bu yemekleri yerim ..

Abugelia sitemizdeki Mete Abi’miz (Rize’lidir kendisi) ve Hülya Hanım bahçelerine Kara Lahana ekince biz de tabi anında Valide Hanım’ı arayıp “anacum, bu kara lahanayı nası yapaysin ?” dedik.. Annem bu lafın üzerine “evlenmekten iyice vazgeçti bizim oğlan heralde, lahanayı da kendi yapmaya başadı” diye düşünmüştür sanırım.. Neyse tarifi de aldık ve ilk deneysel lahana yemeğimizi yapmaya başladık;




Malzemeler:

1- Bir tutam kara lahana
2- Bir miktar Mısır Unu (Bu bir miktarın, miktarını az bir miktar kaçırdınız mı olmaz, burda işin içine tecrübe giriyor)
3- Fasulye
4- Tereyağ (sanırım bizim orda iç yağı kullanıyorlar)
5- Ben bulamadım ama bizim orda bi de kurutulmuş acı kırmızı biber kullanıyorlar..
6- Tuz ve Su
7- Ve Sevgi (bunu her yemeğime illaki katarım, çok güzel lezzet veriyor)

Yapılışı:

Öncelikle lahanalar bahçeden toplanır, izin almayı da unutmamak lazım. (Mete Abi’ye ve Hülya Hanım’a teşekkür ediyoruz yine). Küçük yapraklar daha taze oluyorlarmış, onlardan topladım.. Büyük yapraklar daha çok sarma için kullanılıyormuş. Sarmanın da tarifini aldım ama benim şu anki level’ım için fazla “advanced” geldi, belki daha sonra..

Lahanalar güzelcene bir yıkanır, ve sonra da ince ince doğranır.. Elimizi kesmeyelim doğrarken aman dikkat..

Ondan sonra bir miktar mısır unuyla (ben miktarı abartmışım sanırım, bir avuç yeterli oluyormuş) güzelcene karıştırıyoruz lahanaları..

Ondan sonra da suda haşlıyoruz guzelcene lahanayı..

Bir süre haşladıktan sonra bir gece önceden suda beklettiğimiz fasulyeleri ilave ediyoruz..

Ondan sonra da biraz yağ yakıp içine ilave ediyoruz..

Ve son olarak sevgimizden de biraz kattıktan sonra kısık ateşte pişmye bırakıyoruz..

Ara ara gelip kontrol etmek lazım.. Piştiğine ikna olduğumuz zamanda afiyetle yiyoruz.. Mısır ekmeği ve Yoğurtla çok iyi gider aslen ama biz ayranla idare ettik bu sefer napalım..

Fotoğrafta nasıl gözüküyor bilmiyorum ama çok unlu oldu benimki, hiç anamınkine benzemedi.. Sanırım tecrübe kazanmış olduk, bir dahaki daha başarılı olacaktır.

Afiyet olsun efendim..